Weer minder muskusratten gevangen in Nederland
De waterschappen vangen minder muskusratten, omdat er steeds minder zijn. Waar twee jaar geleden nog 53.511 muskusratten werden gevangen, zijn dat er in 2019 nog maar 50.319. Het aantal gevangen muskusratten laat al jaren een dalende lijn zien. Dit is een gevolg van grote inspanningen en een actieve vangststrategie van de waterschappen.
Ook bij Muskusrattenbeheer Rivierenland, dat werkt in vier waterschappen langs de grote rivieren tussen grens en zee, zet de daling door. In dit gebied werden vorig jaar 9.711 muskusratten gevangen, tegenover 10.317 in 2018. De organisatie zet vooral in op gebieden waar de meeste muskusratten zitten. Dat was afgelopen jaar in het werkgebied van Waterschap Rivierenland. Een duidelijke daling liet zich zien in de werkgebieden van de waterschappen Vallei en Veluwe, Hollandse Delta en Rijn en IJssel.
Muskusratten zijn knaagdieren van zo’n anderhalve kilo. Van oudsher horen ze niet in Nederland thuis. Het dier heeft bij ons geen natuurlijke vijanden. Muskusratten, maar ook beverratten, zijn schadelijk voor onze dijken en de biodiversiteit. Ze maken bijvoorbeeld holen en gangen in dijken en ze verstoren natuurlijke leefgebieden. De waterschappen hebben bijna 400 gespecialiseerde muskus- en beverratbestrijders in dienst. Zonder hun inzet zou de populatie snel toenemen.
Dit jaar gaan de waterschappen nieuwe (vang-)technieken uittesten. Zo worden met slimme vallen, die uitgerust zijn met beeldherkenning, alleen muskus- en beverratten gevangen. Dit voorkomt bijvangst van andere dieren. Met environmental DNA-technieken (eDNA) kunnen DNA-sporen van de dieren worden gevonden in watermonsters. Daarmee wordt bepaald of er muskusratten of beverratten in het gebied zijn, en zo ja, waar ze zich bevinden.
Het aantal beverratten nam landelijk in 2019 af, met 14%, werden er 1.197 gevangen. Muskusrattenbeheer Rivierenland ving 294 beverratten, vrijwel stabiel met een jaar eerder. Bij beverratten is het de waterschappen in Nederland al gelukt om ze terug te dringen tot de landsgrenzen. Ruim 95% van de vangsten vindt plaats direct langs de grens met Duitsland, waar de beverrat nu vooral vandaan komt. Door de zachte winters van de afgelopen jaren is de beverratpopulatie in Duitsland sterk gegroeid, waardoor er ook steeds meer naar ons toe komen. Door de knaagdieren direct langs de grens te vangen voorkomen onze waterschappen dat ze zich over heel Nederland verspreiden.